ogólną teorią względności
Encyklopedia PWN
belgijski astrofizyk i matematyk, duchowny katolicki;
linia łącząca 2 punkty orbity eliptycznej ciała niebieskiego, w których jest ono najbliżej i najdalej od ciała obieganego, czyli linia łącząca odpowiednio perycentrum z apocentrum;
zasada sformułowana 1883 przez E. Macha w wyniku kryt. analizy podstaw mechaniki newtonowskiej;
masa
fiz. wielkość fizyczna charakteryzująca obiekty fizyczne, służąca do ilościowego opisu ich bezwładności i oddziaływania grawitacyjnego.
[łac. < gr.],
Merkury, symbol 
,
astr. najbliższa Słońca i najszybciej poruszająca się po niebie planeta Układu Słonecznego.
,
model kosmologiczny opierający się na ogólnej teorii względności i opisujący Wszechświat jednorodny, z izotropowym rozkładem materii, przy stałej kosmologicznej równej zeru;
